غولی که گمان می رود در بیابان باشد، کنایه از شخص درشت، بدقواره و زشت، غول بیابانبرای مثال حذر از پیروی نفس که در راه خدای / مردم افکن تر از این غول بیابانی نیست (سعدی۲ - ۶۳۶)
غولی که گمان می رود در بیابان باشد، کنایه از شخص درشت، بدقواره و زشت، غول بیابانبرای مِثال حذر از پیروی نفس که در راه خدای / مردم افکن تر از این غول بیابانی نیست (سعدی۲ - ۶۳۶)